Νερὰ γαλανὰ ἁγιασμένα.
Νοσταλγοῦμε τοὺς πύρινους ἀφροὺς
στὴν κορυφὴ τῶν γιγάντιων κυμάτων
ποὺ λούζουν τὴν ντροπαλὴ ἀκτογραμμή.
Νωχελικὰ γλυκαίνουμε τὸν πόνο
τῆς ἐσώκλειστης προσμονῆς
ζωντανεύοντας τὴν ξεχωριστὴ αἴγλη
τῆς αἰώνιας πελαγίσιας κρήνης.
Βουτᾶμε στ᾽ ἄδυτα τῶν θελκτικῶν μυστικῶν
τῶν ὑγρῶν καταφυγίων
μὲ τοὺς πειρατικοὺς παιᾶνες
νὰ ὑμνοῦν τὸν οἶστρο τῆς ἐρωτικῆς ἐλευθερίας.
Πελάγη ἀπροσπέλαστα
οἱ εὐχὲς τοῦ ποντοπόρου μέλλοντος.
Νέες ἐκδόσεις
Τρεῖς νέες ἐκδόσεις σὲ προπαραγγελία: δύο ποιητικὲς συλλογὲς κ’ ἕνα θεατρικὸ ἔργο.
Ἡ τέχνη γιὰ τὸ κάλλος
pa_μορφή: ἔντυπη
Πέλαγος ἀπροσπέλαστο
pa_μορφή: ἔντυπη
Flatiron
pa_μορφή: ἔντυπη
Λάμψιν…
Λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη,
Χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·
Φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
Κι’ ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.
Ἀνάγνωση: Ἑρρῖκος Ἴψεν, «Τέριε Βίγκεν»
Τὴν Πρωτοχρονιὰ 01/01/2020, στὶς 20:00, μπορεῖτε ν’ ἀκούσετε τὴν ἀνάγνωση τοῦ ἰψενικοῦ ἀφηγηματικοῦ ποιήματος: Τέριε Βίγκεν, ἀπὸ τὸν μεταφραστή-ἠθοποιὸ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλο στὴν ἐκδήλωση τοῦ facebook:
https://www.facebook.com/events/388698735564635
Τὸ ποίημα θὰ ἐκδοθῇ πρωτομεταφραζόμενο ἀπὸ τὴ Νορβιγικὴ στὴ Σειρὰ Ἴψεν τῶν Ἐκδόσεων.
Συνάντηση
Ἀπὸ τὸν Μαρτῖνο Λούθηρο τῆς Maria Tryti Vennerød, πρωτοεκδοδόμενος διεθνῶς ἀπὸ τὴ Νορβηγική:
ΓΚΛΟΡΙΑ: Κύριε, ἐσύ εἰσαι;
ΚΥΡΙΟΣ: Ἆ, γειά σου Γκλόρια!
ΓΚΛΟΡΙΑ: Καλωσῆρθες!
ΚΥΡΙΟΣ: Δέ σ᾿ εἶδα…
ΓΚΛΟΡΙΑ: Εὐτυχῶς ποὺ ἦρθες!..
ΚΥΡΙΟΣ: ῎Επρεπε νὰ δώσω μιὰν εὐκαιρία…
Μαρτῖνος Λούθηρος
pa_μορφή: ἔντυπη
Τὰ χρόνια τῆς ἀρρώστιας…
νομίζουνε πὼς τώρα δά ξεκίνησαν-μετρᾶνε.
Μὰ πίσω πάει τὸ κακὸ καὶ χρόνους μᾶς παιδεύει.
Ἂν ἀπειλὴ δὲν ἔβλεπα κοντά νὰ στέκῃ τώρα,
θενἄλεγα πὼς ἄρχισε ἀπὸ τὴ γέννησή μας.
Ὅμως θὰ γίνω πρακτικὸς καὶ ψάχνω τὴν πηγή του
τὰ χρόνια ποὔχω θύμηση καὶ πάντα μὲ πληγώνουν.
Γι᾽ αὐτό κ᾽ ἐγὼ λοιπὸν ἐκεῖ! -τραγούδι συνεχίζω:
καὶ μὲ χαρὰ καὶ μὲ γιορτή, καὶ μὲ χαμὸ καὶ θλίψη.
Ἀλήθεια τί μ᾽ ἀπόμεινε νὰ κάμω γιὰ καλό σας,
παρὰ νὰ λέγω τὰ κρυφὰ ποὺ πνέουν στὸν ἀγέρα
καὶ μάρτυράς τους στέκεται ἡ ἀνάσα καθενός μας;
Θὰ συνηθίσουμε ὅλοι μας ὁ,τι μᾶς φανερώθη
καὶ θὰ ξαναγαπήσουμε ν᾽ ἀκοῦμε λόγον ἄλλον
ἀπὸ τὸν ἕνα τὸ λειψὸ τὰ χρόνια τῆς ἀρρώστιας.
Καὶ τί ζητάω γιὰ μένα πιά;: Τὸ λόγο μου τὸν ξέρω –
ὁ ἴδιος μὴ τὸν νοθέψω ἐγώ μ᾽ ἐκεῖνον τοῦ θανάτου.
Δεκαπεντασύλλαβοι
pa_μορφή: ἔντυπη
Ἔρως λυσιμελής: Δελτίο τύπου
ἠδ᾽ Ἔρος, ὃς κάλλιστος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι,
λυσιμελής, πάντων τε θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων
δάμναται ἐν στήθεσσι νόον καὶ ἐπίφρονα βουλήν.
Ἡσιόδου Θεογονία, στ. 120-2.
Κυκλοφορεῖ τὸ ἀνθολόγιο: Ἔρως λυσιμελὴς μὲ κείμενα τριάντα δημιουργῶν, ὅπως συμμετεῖχαν στὸν 1ο Λογοτεχνικὸ Διαγωνισμὸ τοῦ ἱστολογίου τέχνης καὶ πολιτισμοῦ koukidaki.gr· τὰ βραβεῖα ἀπενεμήθησαν τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2020.
Στὸν Ἔρωτα λυσιμελῆ φωτίζονται οἱ πολλὲς ὄψεις τοῦ ἔρωτα στὴν ψυχὴ τοῦ ἀτόμου, στὶς προσωπικὲς σχέσεις, στὴ ζωὴ μιᾶς οίκογένειας καὶ στὴν κοινωνία ὡς πρὸς τὴ λειτουργία καὶ τὶς διάφορες κανονιστικὲς ἐπιταγὲς πρὸς τὰ μέλη της. Ὁ τόμος καλύπτει ἀπὸ ποιητικὴ πρόζα καὶ διήγημα ὥς ἐλεύθερο στίχο καὶ κλασικὴ στιχουργία, παραδίδοντας μιὰν ἐνδεικτικὴ στιγμὴ τῆς σύγχρονης Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας.
Ἔρως λυσιμελής: Ἀνθολόγιο
pa_μορφή: ἔντυπη
Φλωρεντία!
[Ἀπὸ τὸν θεατρικὸ μονόλογο Μακιαβέλλι τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου ποὺ ἐκδίδεται ἐνιαῖα μὲ τὸν Ἡγεμόνα τοῦ Νικολὸ Μακιαβέλλι.]
Φλωρεντία. Πατρίδα μου.
Ὀφείλεις στὸν ἑαυτό σου, νάσ᾿ αὐτάρκης. Νὰ πολεμᾶς μὲ τὰ ὅπλα τῶν πολιτῶν σου γιὰ τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά σου -ὄχι μὲ μισθοφόρους· ἐκεῖνοι μονάχα νὰ προδίδουν ξέρουν. Τὰ φλωρεντίνικα ξίφη μποροῦν ν᾿ αποκρούσουν τὶς ὁρδὲς τῶν «μεγάλων βασιλιάδων» τῆς Βόρειας Ευρώπης.
Μιὰ δημοκρατικὴ πολιτεία πρέπει ν᾿ ἀκολουθῇ τὸ παράδειγμα τοῦ νεαροῦ Δαβίδ: Ὅταν ὁ Σαοὺλ τοῦ πρόσφερε τὰ ὅπλα του, γιὰ νὰ νικήσῃ τὸ γίγαντα Γολιάθ, αὐτὸς προτίμησε τὴν ταπεινή σφεντόνα!.. Ἤξερε καλά πὼς ἐκείνη — ὅπλο κατάδικό του — ἄκουγε μονάχ᾿ αὐτόν. Κι ἂς φαινόταν στὸ στράτευμα τοῦ Σαοὺλ ἀστεία…
Κάθε ἄξια πολιτεία θὰ τὸ καταλάβῃ: Οἱ μισθοφόροι θὰ τῆς φέρουνε – ἀργὰ ἢ γρήγορα – μεγαλύτερη ἧττα ἀπ᾿ τὴ νίκη ποὺ περιστασιακά τῆς χάρισαν· κι ἂν εἶν᾿ ἱκανοὶ καὶ γενναῖοι, ἡ καταστροφὴ θάν᾿ ἀκόμα μεγαλύτερη. Κρυφά φλογίζει τὴν ψυχὴ καθενὸς ὁ πόθος νὰ ρίξῃ τὸν ἀφέντη του, γιὰ ν᾿ ἁρπάξῃ ἔπειτα ἐξουσία καὶ τιμές…
Κι οὔτε σύμμαχο στρατὸ πρέπει νὰ προσκαλῇς στὰ ἐδάφη σου,γιὰ νὰ λύσῃς τὶς διαφορές σου μὲ τὸ γείτονα. Γιατί, σὰ νικήσῃ, θὰ στραφῇ μετὰ σὲ σένα. Γιὰ νὰ λεηλατήσῃ καὶ τὸ δικό σου πλοῦτο! Κι ο προσκεκλημένος στρατὸς εἶναι πιό ἐπικίνδυνος ἀπ᾿ τὸ μισθοφορικό, καθὼς ὁ πληρωμένος πολεμιστὴς σοῦ ὀφείλει ὑπηρεσία λόγῳ τῆς ἀμοιβῆς του… Ὁ προσκεκλημένος στρατός, ὅμως, δείχνει υποταγὴ μόνο στὸν ἄρχοντά του!
Ὁπότε,.. καλύτερα ἡ μικρὴ ταπεινὴ σφεντόνα παρὰ τὰ πληρωμένα στρατεύματα ἢ τὰ προσκεκλημένα στίφη ξένων συμμάχων. Κι ὅσο δημοκρατικώτερη εἶναι μιὰ πολιτεία, τόσο πιό πολὺ τιμάει τὴν ταπεινὴ σφεντόνα…
Ὁ ἡγεμόνας – Μακιαβέλλι
pa_μορφή: ἔντυπη
Κατάλογος Ἀυγούστου 2020
Ξεφυλλίστε καὶ διαβάστε τὸν κατάλογο τῶν ἐκδόσεων
Ἀφιέρωση
Ὅσοι θέλουν ν᾿ ἀποκτήσουν τὴν εὔνοια ἑνὸς ἡγεμόνα, σχεδὸν πάντα, παρουσιάζονται ἐνώπιόν του προσφέροντας ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχουν, ἢ ἐκεῖνα ποὺ προβλέπουν πὼς θὰ τὸν εὐχαριστήσουν περισσότερο. Γι᾿ αὐτό, πολλές φορὲς βλέπουμε νὰ προσφέρουν στοὺς ἡγεμόνες ἄλογα,.. ὅπλα,.. χρυσοκεντυμένα ἐνδύματα,.. πολύτιμους λίθους… καὶ παρόμοια κοσμήματα, ταιριαστὰ στὸ μεγαλεῖο του. Καθώς, λοιπόν, ἐπιθυμῶ κ᾿ ἐγώ νὰ παρουσιαστῶ στὴ Μεγαλοπρέπειά Σου, φέρνω μαζί μου, ὡς ἀπόδειξη τῆς ὑποταγῆς μου, ὅ,τι πολυτιμότερο βρῆκα ἀνάμεσα στοὺς θησαυρούς μου: τὴν κατανόηση γιὰ τὰ ἔργα τῶν μεγάλων ἀνδρῶν ποὺ ἀπέκτησα μετὰ ἀπὸ μακροχρόνια πεῖρα στὰ νεώτερα κ᾿ ἐνδελεχῆ μελέτη τῶν ἀρχαίων πραγμάτων.
Τὶς παρατηρήσεις μου, ὕστερ᾿ ἀπὸ ἐπισταμένη καὶ πολύχρονη ἔρευνα, ποὺ τὶς συνέλεξα πρόσφατα στὸ τομίδιο αὐτό, τὶς προωθῶ στὴ Μεγαλοπρέπειά Σου! Ἂν καὶ θεωρῶ τοῦτο τὸ ἔργο μου ἀνάξιο νὰ τιμηθῇ μὲ τέτοιαν ἀφιέρωση, ἐμπιστεύομαι τὴν εὐγένειά Σου πὼς θὰ τὸ δεχθῇ, λαμβάνοντας ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι δέν ἔχω ἄλλο καλύτερο δῶρο νὰ Σοῦ προσφέρω παρὰ νὰ σὲ διευκολύνω στὴν ταχεῖα κατανόηση ὅποιου πράγματος ἐγὼ κατάλαβα καὶ διέκρινα, ἀφοῦ περάσαν χρόνια, δυστυχίες καὶ βάσανα ἀποπάνω μου…
Δέν τὸ «φόρτωσα» μὲ πολλά-πολλά, οὔτε ἔδωσα ὄγκο μεγάλο στὸ πόνημα, μὲ διεξοδικὲς ἀναλύσεις, ἢ μεγαλορρημοσύνες, ἢ ἄλλα ὁποιαδήποτε ἐξωτερικὰ θέλγητρα ποὺ συνηθίζουνε πολλοὶ νὰ «στολίζουνε» τὰ ἔργα τους· γιατὶ θέλησα εἴτε τὸ ἀσύνηθες περιεχόμενο, εἴτε ἡ βαρύτητα τοῦ ζητήματος, νὰ καθιστᾷ τὸ ἔργο μου εὐχάριστο· καὶ τίποτ᾿ ἄλλο νὰ μήν τοῦ δίδῃ τιμὴ κι ἀξία. Ἐπίσης, δέν ἐπιθυμῶ νὰ μὲ περάσῃ κανεὶς γιὰ οἰηματία, ἐπειδή, ὄντας ταπεινῆς καὶ χαμηλῆς κοινωνικῆς τάξης, τολμάω νὰ πραγματεύωμαι καὶ νὰ κανονίζω τὶς κυβερνήσεις τῶν ἡγεμόνων. Ἀφοῦ, ὅπως οἱ τοπογράφοι, γιὰ νὰ καταγράψουν τὰ βουνὰ καὶ τοὺς τόπους στὰ ψηλά, κατεβαίνουν στὶς πεδιάδες, καί, γιὰ νὰ καταγράψουν τὶς πεδιάδες, ἀνεβαίνουν στὰ βουνά, ἔτσι λοιπόν, γιὰ νὰ γνωρίσῃ κάποιος ἀκριβῶς τὸν χαρακτῆρα τῶν λαῶν, ὀφείλει νὰ εἶναι ἡγεμόνας, καὶ γιὰ νὰ γνωρίσῃ ἀκριβῶς τὸ χαρακτῆρα τῶν ἡγεμόνων, πρέπει νἄρχεται ἀπ᾿ τὸ λαό.
Δέξου λοιπόν, Μεγαλοπρεπέστατε, τὸ μικρὸ τοῦτο δῶρο μὲ τὴν ἴδια διάθεση ποὺ Σοῦ τὸ προσφέρω ἐγώ. Ἐκεῖ, ἂν θελήσῃς νὰ ἐξετάσῃς κι ἀναγνώσῃς προσεκτικά, θ᾿ ἀνακαλύψῃς τὴ μόνη καὶ διακαῆ μου ἐπιθυμία: Νὰ Σὲ δῶ ἐξυψωμένο στὸ μεγαλεῖο ποὺ ἡ Τύχη καὶ τὰ ὑπόλοιπά Σου τάλαντα ἐπιφυλάσσουν. Ἂν μάλιστα κάποτε, ἀπὸ τὴν ὑψηλή Σου θέση, στρέψῃς τὸ βλέμμα Σου στὴν ταπεινὴ δική μου, θὰ βεβαιωθῇς πόσα ἀνάξια πάσχω ἀπ᾿ ἀφόρητη κ᾿ ἐπίμονη κακοδαιμονία.
Ὁ ἡγεμόνας – Μακιαβέλλι
pa_μορφή: ἔντυπη
Τῶν γονέων μὴ λέγε δικαιότερα
Γονεῖς καὶ γηραιότεροι,
γενιὲς ὁλάκερες ποὺ πέρασαν –
ὅλοι τους γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ ζῇς
ἔχουνε πιὰ ἀθῳωθῆ στὸ δικαστήριο τοῦ Χρόνου.
Τὰ κτίσματά τους κ᾽ οἱ φωτογραφίες τους
στέκουνε τώρα πιὰ ὡραϊσμένα, σιωπηλὰ ἐνθύμια
σὲ μιὰ στιγμὴ πρὶν τὴ στιγμὴ ποὺ σὲ χωράει μέσα της,
ἐκείνη τὴν πλέον ἀνεπίστροφὴ γιὰ σένα, δύστυχε κριτή.
Ἀπὸ νεκροὺς καὶ μελλοθάνατους
θένα ζητᾷς εὐθύνη; Δέν κατάλαβες
ὅτι τὸ χῶμα, καθὼς πέφτει ἀμίληκτα,
κάθε ἀνομία καὶ κακία καλύπτει;
Ἄντε… ν᾽ ἀφήσῃ λίπασμα τὸ ἐλάχιστο καλό τους…
K᾽ ὕστερα, στ᾽ ὄργωμα τοῦ τόπου
θὰ κοπιάσουμε, θὰ ματώσουμε,
θὰ κλείσουμε, θὰ σφραγίσουμε τ᾽ ἀφτιὰ
τὰ λόγια νὰ μήν ἀκοῦμε τῆς καταστροφῆς.
Ὅλα θὰ τὰ κάνουμε μὲ τόση θέρμη,
ὥστε τὸ θὰ ἀποκατεστημένο πιὰ
θὰ δηλώνῃ καὶ δέ θὰ κοροϊδεύῃ.
Αὐτά θὰ λέμε στὰ μισὰ τοῦ δρόμου
γαλήνια πιστεύοντάς τα κιόλας.
(Θέλει καὶ λίγη ἀφέλεια προσποιητή,
γιὰ ν᾽ ἀποκοιμίζωνται τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα,
ὅταν παραπονοῦνται στὴ σκληρή ἐργασία.)
Ὅλα, λοιπόν, θὰ τὰ ἐπιχειρήσουμε.
Γιατὶ εἴτε πίσω ἐδῶ ξεμείναμε
εἴτε μαρτυρικά ἐννοήσαμε πὼς
δεμένη ἡ μοῖρα μας βυθίζεται
ὡς νέα ἄγκυρα στὸν παληὸ βυθό.
Μὰ τὴν ὥρα τοῦ ἐφελκυσμοῦ,
σὰ θἄχουμε κ᾽ ἐμεῖς σκουριάσει,
εὐχή μᾶς δίνω καὶ κατάρα
πρῶτο στὸ νοῦ μας νἄχουμε
πὼς ὅ,τι ἄξιο κι ἂν στήσαμε,
τοῦ Κόσμου τὸ πρόβλημα
ποτέ μας δὲν τὸ λύσαμε·
κληρονομιά τὸ ἀφήσαμε
στὸ νέο καὶ γενναῖο
γιὰ νἄχῃ νὰ ὀνειρεύεται,
γιὰ νἄχῃ καὶ νὰ φτειάχνῃ.
Σόλων
pa_μορφή: ἔντυπη
Ἴχνος στὸν πυθμένα
[Ἀπὸ τὸν Σόλωνα: Πολιτικό Ἐπισκέπτη Σοφὸ τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου.]
Ἀπὸ μιὰν ἀκτὴ στὴν ἄλλην,
προχωροῦσε τὸ πλοῖο·
ἂν κάνῃ καὶ ξεφύγῃ,
τὸ δρόμο του θὰ χάσῃ.
Τὴν Παλαιστίνη ἀφήνει
καὶ πάει γιὰ Φοινίκη.
Τώρα περνᾶ τὴν Τύρο
καὶ στρίβει γιὰ τὴν Κύπρο.
Μές στὰ ὕδατα σὰν κάτι
νὰ κινῆται στὰ βάθη –
σὰ νὰ σκοτώνῃ ὁ Φοῖβος
τὸν Πύθωνα μὲ βέλη
καὶ ν᾽ ἀποθέτῃ κάτω
τὸ σκοτωμένο σῶμα.
Ἀπ᾽ τὶς πληγές του βγαίνει
τὸ σαπισμένο τὸ αἷμα.
Λεπτοφυές ἀργοκυλᾶ
προλέγοντας ζητήματα
τοῦ μέλλοντος·
προλέγοντας ζητήματα
λεπτοφυές ἀργοκυλᾶ.
Σόλων
pa_μορφή: ἔντυπη
Οἰκιστής
[Ἀπὸ τὸν Σόλωνα: Πολιτικό Ἐπισκέπτη Σοφὸ τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου.]
Ἔφτασα στὴν Κύπρο -ὡραία νῆσος! Μὲ φιλοξένησε καὶ μὲ «φίλεψε» ὁ Φιλόκυπρος, βασιλιᾶς ἐκεῖ τῆς Αἰπείας κοντὰ στὸν Κλάριο ποταμό. Θυμόταν τὸ Δημοφῶντα τοῦ Θησέως ποὺ θεμελίωσε τὴν πόλη. Μὲ συμπάθησε. Μοῦ φέρθηκε πολύ καλὰ καὶ πῶς νὰ τὸν ἀφήσω ἔτσι;.. Ἔπρεπε νὰ βοηθήσω κ᾽ ἐγώ σὲ κάτι.
Ἡ πόλη – ὄμορφη, δέ λέω… – βρισκόταν σὲ λάθος σημεῖο. Ἄχ, Δημοφῶντα πατριώτη! Ἀντὶ νὰ κατεβῇς κάτω στὴν εὔφορη πεδιάδα, μοῦ ἀνέβασες τὴν πόλη ψηλά… Εἶδα κι ἀπόειδα νὰ πείσω τὸ Φιλόκυπρο κάτω νὰ τήνε φέρῃ.
Ὁ ἴδιος ἐπέβλεψα τὴ μετοικεσία. Συνέρρευσαν ἀπὸ τὶς γειτονικὲς περιοχές· ἔγινε ἀντικείμενο φθόνου ἡ ἐπικράτεια τοῦ φίλου Φιλοκύπρου. Πρὸς τιμήν μου, λένε πιὰ τὴν πόλη Σόλους. Εὐχήθηκα μὲ μιὰν ἐλεγεία, σὰν ἔφευγα, νὰ ζῇ καὶ νὰ βασιλεύῃ ἔτη πολλά ὁ Φιλόκυπρος κ᾽ ἡ γενιά του. Ἡ Κύπρις Ἀφροδίτη εἶπα νὰ τοὺς φυλάῃ καὶ νὰ μοῦ δώσῃ καλὸ γυρισμὸ στὴν πατρίδα.
Καθὼς ἔφευγα ἀπὸ τὴ νῆσο, κοίταζα τὸ μέτωπο τῆς παραλίας: Θεόμορφος τόπος, τῷ ὄντι, μὲ τὶς καλλίγραμμες τὶς νύμφες τοῦ Κλαρίου νὰ κατηφορίζουν ἀπ᾽ τὰ βουνὰ στὴ θάλασσα. Θνητὸς νὰ μή βρεθῇ γιὰ πολὺ νὰ κόψῃ στὰ δυό τὴν πομπὴ ἐτούτη ἐδῶ! Θνητὸς νὰ μή βρεθῇ στὰ δυό τὴν καρδιὰ τῆς νήσου νὰ μοιράσῃ! Ἀλλ᾽ ἀφανεῖς οἱ σκέψεις τῶν θεῶν..- ποιός ξέρει τί βάσανα θὰ φέρουνε στὰ μύρια τῶν ἐτῶν ποὺ θἄρθουνε;.. Καὶ τί καλὰ πάνω στ᾽ ἄσχημα;..
Σόλων
pa_μορφή: ἔντυπη
Ἀπὸ τὴν «Ἀνδροδικία»
Ἀπὸ τὸ δικαστικὸ δρᾶμα τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου:
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ:
Ἡ ψῆφος μου, ἂν χρειαστῇ, θὰ ἀνακοινωθῇ στὸ τέλος,
ἐφόσον οἱ ἔνορκοι μοιραστοῦν στὴν ἐτυμηγορία τους.
Ἐφόσον φτάσουμε στὸ τέλος, τότε, ἂν χρειαστῇ,
θὰ ψηφίσω -ἐὰν μεταξύ τους δέν τὰ καταφέρουν:
ἕξι γυναῖκες κ᾽ ἕξι ἄνδρες ἔνορκοι· ὁ κατηγορούμενος
ἕνας κι ἄνδρας. Ἂν δέν τὸ κατορθώσουν, νὰ συνεννοηθοῦν,
θὰ μιλήσω ἀθῳωτικά -νὰ σβήσω καὶ τὴν ὅποια τιμωρία
ἔχοντας τὴ στοργὴ μητέρας καὶ τὴ σοφία ἀνδρός.
Ἂν δέν τὸ κατορθώσουν γι᾽ ἄλλη μιά φορά.
Τὸ ἔργο μπορεῖτε νὰ τὸ προμηθευτῆτε, ἐδῶ.
ibsen.gr
Ἐπισκεφτῆτε τὴν ἱστοσελίδα γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἑρρίκου Ἴψεν:
www.ibsen.gr
ἐπιμέλεια: Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος
Ὁ μέγας Ὠκεανός!
Ὁ μέγας Ὠκεανός! Ἡ κοιτίδα, τὸ χωνευτήρι κάθε ἀνομία μας: τῶν σκουπιδιῶν, τῶν ἀποβλήτων, τῶν πλαστικῶν… Συνέχεια «στολίζουμε» τὸν προπάτορα -τοῦ δωρίζουμε «πολιτισμό».
Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος
Φάος ἠελίοιο – Ἥλιου φῶς – Γιὰ τὸ τοπίο τῆς Ἰλιάδος.
Φάος ἠελίοιο – Ἥλιου φῶς – Γιὰ τὸ τοπίο τῆς Ἰλιάδος
pa_μορφή: ἔντυπη
Ὦ ἄνθρωπε…
Ὦ ἄνθρωπε, ἄνθρωπε, πάντα παιδί μές στὸν Κόσμο θὰ στέκῃς:
νήπιο θἆσαι στὸ νοῦ -γέρος πολύ στὸ κορμί.
Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος,
Σόλων: Πολιτικός Ἐπισκέπτης Σοφός,
Τὸ ἐπίγραμμα τῆς Ἱστορίας.
Ἀπὸ τὸν «Μαρτῖνο Λούθηρο»
Εἶμ᾿ ἕνα ἑρπετό.
Κάθομαι πάνω σὲ μιὰ πέτρα.
Τὸ βλέμμα μου στραμμένο στὸ Σύμπαν.
Κάθε ἴνα μές στὴ σάρκα τοῦ ἑρπετοῦ ποθεῖ τὸν Κόσμο.
Η σάρκα ποθεῖ τὸ Σύμπαν, μὰ καὶ τὸ Σύμπαν ποθεῖ ἐμένα…
Ἀπὸ τὸν Μαρτῖνο Λούθηρο τῆς Maria Tryti Vennerød
σὲ πρώτη διεθνῆ κυκλοφορία.
«Στὰ ὑψηλά…» ἀπὸ τὴν «Ἀνδροδικία»
Ὁ νοῦς πετοῦσε
στὰ «ὑψηλά»
κ᾽ ἡ πυγμή του
ἐξουσίαζε στὰ καθημερινά!
Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος, Ἀνδροδικία.
Ἀνδροδικία
pa_μορφή: ἔντυπη
Ἀπὸ τὸν «Ἐνὼχ Ἄρντεν»
Εὐηρέστησεν Ἐνὼχ τῷ θεῷ
καὶ οὐχ ηὑρίσκετο,
ὅτι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ θεός.
Γένεσις Ε΄ 24.