Ἀπ’ τἩ νύχτα τ’ Ἁγιαννιοῦ, Β΄ πράξη, Α΄ σκηνή· μτφ: Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος.
ΑΘΕΑΤΑ ΞΩΤΙΚΑ:
Σιγά! Σιγά! Καθὼς ἡ Νύχτα ἔρχεται…
Στὶς θέσεις σας, ὀρδὲς τῶν ξωτικῶν!
Τὸ κάλεσμα ἀκούστε, τοῦ δάσους λουλουδάκια,
ἀνοίξτε -πέταλα σκορπίστε μυρωδᾶτα!
Ξωτικά, ξυπνήστε ἀπὸ τὸ ληθαργό σας!
Προβάλετε στὸ δάσος! Γύρω μαζευτῆτε!
Τὰ μπουμπουκάκια, στενάχωρα εἶν᾽ γιὰ σᾶς –
ἡ νύχτα ἡ θερινή, εἶν᾽ ἄνετη καὶ δροσερή…
Ἤρεμα καθήστε πλάι στὴν ἰτιὰ
καὶ μὲ τὰ σβέλτα τὰ χεράκια σας
πλέξτε μὲ κρίνους τῆς κοιλάδας
λευκὲς κορδέλες,.. παπουτσάκια!
Ντυθῆτε-στολιστῆτε μὲ ροῦχα γιορτινά
φίνα ἀπ᾽ τὰ πέταλα τῆς τριανταφυλλιᾶς
καὶ γι᾽ ἄρωμα φορέστε βιολέτας εὐωδιά,
σὰ θὰ λουστῆτε στὶς σταγόνες τῆς νυχτιᾶς!
Δέστε πῶς λαμπυρίζουν τὰ κοσμήματα –
χιλιάδες ὄμορφα, πολύτιμα πετράδια
ἤρεμα λυγίζουν τὸ γαλαζοπράσινο τὸν κρῖνο
κάτω στὸ χῶμα μὲ τὰ βρύα ν᾽ ἀκουμπήσῃ.
Δέστε πῶς οἱ ἀχτίδες παίζουν λαμπερές!
Δέστε πῶς κρέμονται σὰν πέρλες οἱ σταγόνες..-
ἡ εἰκόνα τῶν ἄστρων τῆς νυχτιᾶς
φεγγοβολάει μέσα τους βαθειά…
Πάρτε τὶς σταγονίτσες ὅπως τρέμουν
ἀπ᾽ τὰ πέταλα πάνω καὶ τὰ φύλλα,
κοσμήστε τὶς πλεξοῦδες σας μ᾽ αὐτὲς
καὶ φτειάξτε περιδέραιο μὲ πέρλες.
Στὸν ἀέρα, μ᾽ ἐλαφράδα, θὰ ταξιδέψουμε μετὰ
πάνω ἀπ᾽ τοὺς καταπράσινους λειμῶνες,
ἐνῷ θ᾽ ἀκούγεται μελῳδικά ὁ παφλασμὸς
ἀπὸ τὴν ἅρπα τῶν νυμφῶν τοῦ ποταμοῦ!..