Τὸ οἰκόσημο τῆς σιωπῆς – Ἄχ, γυιέ μου! – Ἡ κυρία Φλωρίκα

ΦΩΝΗ: Λίγο ἀκόμα καὶ σὲ φτάνω! Ἄντε, λίγο ἀκόμα… Τί ὡραῖα ποὺ μυρίζει τὸ ἄρωμά σου, καλύτερο ἀπ᾽ ὁποιοδήποτε λουλοῦδι! Τὰ κατακόκκινα χείλη σου… ῎Ελα ᾽δῶ! Ἔλα νὰ σὲ φιλήσω, ἔλα νὰ σ᾽ ἀγκαλιάσ..! || Γεράσαμε λοιπόν… Τί νὰ τὰ κάνῃς τὰ λεφτά, ὅταν δὲν μπορεῖς νὰ τ᾽ ἀπολαύσῃς… Ποιός θὰ σὲ φροντίσει στὰ γεράματα ἂν ὄχι τὸ παιδί σου; || — Δὲν εἶναι καθῆκον, εἶναι ἀγάπη… — Τὸ ἴδιο λέμε.

Σελίδες 11· 57· 77.

Θεατρικὸν τρίπτυχον διὰ τρία σημαντικώτατα ζητήματα τῆς τρίτης ἡλικίας: ἡ κατανοήσις τῶν οἰκείων – ἡ ἀνοχὴ αὐτῶν – οἱ ἀντιδράσεις τοῦ εὐρυτέρου κοινωνικοῦ περιβάλλοντος.