[Ἀπὸ τὸν Σόλωνα: Πολιτικό Ἐπισκέπτη Σοφὸ τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου.]
Ἔφτασα στὴν Κύπρο -ὡραία νῆσος! Μὲ φιλοξένησε καὶ μὲ «φίλεψε» ὁ Φιλόκυπρος, βασιλιᾶς ἐκεῖ τῆς Αἰπείας κοντὰ στὸν Κλάριο ποταμό. Θυμόταν τὸ Δημοφῶντα τοῦ Θησέως ποὺ θεμελίωσε τὴν πόλη. Μὲ συμπάθησε. Μοῦ φέρθηκε πολύ καλὰ καὶ πῶς νὰ τὸν ἀφήσω ἔτσι;.. Ἔπρεπε νὰ βοηθήσω κ᾽ ἐγώ σὲ κάτι.
Ἡ πόλη – ὄμορφη, δέ λέω… – βρισκόταν σὲ λάθος σημεῖο. Ἄχ, Δημοφῶντα πατριώτη! Ἀντὶ νὰ κατεβῇς κάτω στὴν εὔφορη πεδιάδα, μοῦ ἀνέβασες τὴν πόλη ψηλά… Εἶδα κι ἀπόειδα νὰ πείσω τὸ Φιλόκυπρο κάτω νὰ τήνε φέρῃ.
Ὁ ἴδιος ἐπέβλεψα τὴ μετοικεσία. Συνέρρευσαν ἀπὸ τὶς γειτονικὲς περιοχές· ἔγινε ἀντικείμενο φθόνου ἡ ἐπικράτεια τοῦ φίλου Φιλοκύπρου. Πρὸς τιμήν μου, λένε πιὰ τὴν πόλη Σόλους. Εὐχήθηκα μὲ μιὰν ἐλεγεία, σὰν ἔφευγα, νὰ ζῇ καὶ νὰ βασιλεύῃ ἔτη πολλά ὁ Φιλόκυπρος κ᾽ ἡ γενιά του. Ἡ Κύπρις Ἀφροδίτη εἶπα νὰ τοὺς φυλάῃ καὶ νὰ μοῦ δώσῃ καλὸ γυρισμὸ στὴν πατρίδα.
Καθὼς ἔφευγα ἀπὸ τὴ νῆσο, κοίταζα τὸ μέτωπο τῆς παραλίας: Θεόμορφος τόπος, τῷ ὄντι, μὲ τὶς καλλίγραμμες τὶς νύμφες τοῦ Κλαρίου νὰ κατηφορίζουν ἀπ᾽ τὰ βουνὰ στὴ θάλασσα. Θνητὸς νὰ μή βρεθῇ γιὰ πολὺ νὰ κόψῃ στὰ δυό τὴν πομπὴ ἐτούτη ἐδῶ! Θνητὸς νὰ μή βρεθῇ στὰ δυό τὴν καρδιὰ τῆς νήσου νὰ μοιράσῃ! Ἀλλ᾽ ἀφανεῖς οἱ σκέψεις τῶν θεῶν..- ποιός ξέρει τί βάσανα θὰ φέρουνε στὰ μύρια τῶν ἐτῶν ποὺ θἄρθουνε;.. Καὶ τί καλὰ πάνω στ᾽ ἄσχημα;..
