[Ὁ ἡγεμόνας τοῦ Ἰταλοῦ στοχαστῆ κυκλοφορεῖ μαζὶ μὲ τὸ θεατρικὸ ἔργο Μακιαβέλλι τοῦ Θεοδόση Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλου, ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις.]
Στὶς 3 Μαΐου 1469, γεννήθηκε ὁ Νικολό, γιὸς τοῦ δικηγόρου Μπερνάρντο ντὶ Νικολὸ Μακιαβέλλι καὶ τῆς Μπαρτολομέα Νέλλι, στὴν Ἰταλικὴ πόλη-κράτος τῆς Φλωρεντίας. Διδάχθηκε Λατινικὰ κατὰ τὴν ἐκπαίδευσή του καί, ἴσως, Ἑλληνικά.
Μᾶλλον, τὸ 1492 προσλήφθηκε ὡς γραμματέας στὴ Δεύτερη Καγκελλαρία τῆς Δημοκρατίας τῆς Φλωρεντίας. Στὶς 11 Ὀκτωβρίου 1496, πεθαίνει ἡ μητέρα του. Στὶς 19 Ἰουνίου 1498, ὁ Μακιαβέλλι εἰσῆλθε στὴ δημόσια ζωὴ τῆς πατρίδας του, ἀφοῦ ἐκλέχθηκε Δεύτερος Καγκελλάριος. Στὶς 24 Μαρτίου 1499, τοῦ ἀνατέθηκε ἡ πρώτη του διπλωματικὴ ἀποστολὴ στὴν Ποντεντέρα.
Στὶς 19 Μαΐου 1500, πέθανε ὁ πατέρας του. Στὶς 28 Ἰουλίου, ὁ Μακιαβέλλι ἔφτασε στὴ Λυὼν ὡς διπλωματικὸς ἀπεσταλμένος τῆς Φλωρεντίνικης Δημοκρατίας. Στὶς 24 Ἰουνίου 1502, πρωτοσυνάντησε τὸν Καίσαρα Βοργία στὸ Οὔρμπινο. Τὸ ἴδιο ἔτος, παντρεύτηκε τὴ Μαριέττα ντὶ Λουντοβῖκο Κορσίνι. Στὶς 26 Ἀπριλίου 1503, πῆγε ἀπεσταλμένος στὸν Παντόλφο Πετρούτσι, γιὰ νὰ συζητήσῃ τὶς προτάσεις τοῦ πάπα Ἀλέξανδρου καὶ τοῦ Βοργία γιὰ συμμαχία μὲ τὴ Φλωρεντία. Στὶς 18 Αὐγούστου, ὁ πάπας πέθανε· ἀκολούθησε ὁ θάνατος τοῦ Καίσαρα Βοργία στὶς 12 Μαρτίου 1507.
Στὶς 31 Αὐγούστου 1512, καταλύθηκε ἡ Δημοκρατία τῆς Φλωρεντίας. Στὶς 7 Νοεμβρίου, μὲ διάταγμα ἀποπέμφθηκε ἀπὸ κάθε δημόσιο αξίωμα. Φυλακίστηκε ὡς πιθανὸς ὕποπτος, μετὰ τὴν ἀποκάλυψη τῆς συνωμοσίας κατά τοῦ καινούργιου ὀλιγαρχικοῦ καθεστῶτος τῶν Μεδίκων, τὸ εβρουάριο τοῦ 1513. Ὕστερ᾿ ἀπ᾿ τὴν ἀποφυλάκιση, πῆγε στὸ ἐξωχικό του κοντὰ στὸ Σὰν Κασκιάνο καὶ ξεκίνησε ἐκεῖ τὴ συγγραφὴ τοῦ Ἡγεμόνα καὶ τῶν Λόγων γιὰ τὰ δέκα πρῶτα βιβλία τοῦ Τίτου Λίβιου. Τὸ Δεκέμβριο, οὐσιαστικὰ εἶχε ὁλοκληρώσει τὸν Ἡγεμόνα.
Τὸ 1519 συνέγραψε τὴν κωμῳδία: Μανδραγόρας καὶ τὸ 1520, 2 τὴν Τέχνη τοῦ Πολέμου. Στὶς 8 Νοεμβρίου, ἔλαβε ἐντολὴ ἀπ᾿ τὸ Στούντιο ντὶ Φιρέντσε, νὰ γράψῃ μιὰν Ἱστορία τῆς Φλωρεντίας. Τὸ 1525 ἔφτασε στὴ Ρώμη, γιὰ νὰ παρουσιάσῃ τὴν Ἱστορία στὸν πάπα· κατέβαλε προσπάθεια νὰ τὸν πείσῃ γιὰ τὴν ἀναγκαιότητα ἐθνικοῦ στρατοῦ. Ὁ πάπας ἄκουσε θετικὰ τὴν πρόταση καὶ τὸν ἔστειλε στὸν πολιτικὸ κ᾿ ἱστορικὸ Φραντσέσκο Γκουϊτσιαρντίνι, στὴ Φαέντσα, νὰ συμβουλέψῃ γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς ἰδέας.
Πέθανε στὶς 22 Ἰουνίου 1527.
Τὸ 1532, ὁ Ἀντώνιο Μπλάντο, μὲ τὴν ἔγκριση καὶ τὴν εὔνοια τοῦ πάπα Κλεμέντιου Ζ΄, τύπωσε τὸν Ἡγεμόνα, τοὺς Λόγους καὶ τὴν Ἱστορία τῆς Φλωρεντίας, στὴ Ρώμη. Τὸ 1557, ὁ πάπας Παῦλος Δ΄ εἰσήγαγε τὸ βιβλίο στόν: Index librorum prohibitorum, ὕστερ᾿ ἀπὸ πίεση τῶν Ἰησουΐτῶν.